верш у меня былі мядзяведзі памедамленне пра бурыка

Пашырыць уяўленні вучняў пра свет прыроды, яго непаўторнасць, багацце, шматфарбнасць. Выхоўваць любоў і беражлівыя адносіны да сваёй зямлі. Абсталяванне: падручнік Л. К. Цітовай «Беларуская літаратура», 5 клас. “Былі ў мяне мядзведзі”.Мэты наша ўрока: прааналізаваць асноўныя моманты апавядання, звярнуць увагу на ўзаемаадносіны Бурыка і Сяргея. На ўроку вы будзеце самі ацэньваць свае адказы. Для гэтага вам спатрэбяцца рознакаляровыя алоўкі: чырвоны, зялёны, жоўты. На партах у вас ляжаць карткі ацэнкі. На іх намаляваны квадраты. Ваша задача-кожны адказ адзначаць у сваёй картцы пры дапамозе пэўнага колеру.

Характарыстыка Бурыка у рассказе Уладзимира Караткевича "Были у меня мядзведзи" Пасыбки. Апісанне Бурыка па казцы былі ў мяне мядзведзі. Характеристика сяргея у были у мяне мядзведзи. Прыдумаць пытанни к рассказу были у мяне мядзведзи. Сачанене пра сяргея и бурыка. Сделать предложения с приметника мяне, нас, мне, нам, это по белорусскому! Жду. Працяг казкі " Былі ў мяне мядзведзі". Бегемот разявиу рот и глядзиць на самалёт . Ты мяне паслухай , братка: самалёт не.

Хлопчык палюбіў звера. Ён ноччу забіраў яго да сябе ў ложак, і яны разам спалі, яны заўсёды былі побач, а Бурык рос і з ім здараліся самыя розныя прыгоды: то ён преакуліць на сябе банку мёда і мукі, то не раздзёр дзённік, дзе была не вельмі добрая адзнака Сяргея, як упершыню частаваў лясныя прысмакі. ответил 29 Март, 17 от snegko.

Бурык быў верным сябрам, аднойчы ён выратаваў Сяргея ад смерці, адагнаў бугая Грома, які збіраўся падхапіць хлопчыка на свае вострыя і бліскучыя рогі. Усе вельмі перажывалі, што трэба адвозіць Бурыка ў лес. Асабліва маці, якая адкармлівала Бурыка перад паездкай, а пры развітанні плакала і цалавала яго ў морду. Сяргею таксама было вельмі балюча расставацца са сваім сябрам, але хлопчык разумеў, што Бурыка цягне да сабе падобных і яму там будзе лепей, чым сярод людзей.

Уладзімір Караткевіч. Узаемаадносіны Сяргея з Бурыкам у апавяданні “Былі ў мяне мядзведзі”. Мэты і задачы ўрока: дапамагчы прааналізаваць ключавыя эпізоды твора Уладзіміра Караткевіча, спрыяць усведамленню вучнямі значэння вобраза Бурыка і гісторыі яго сяброўства з Сяргеем у раскрыцці галоўнай ідэі апавядання; развіваць звязнае маўленне, навыкі выразнага чытання, эмацыянальнасць; развіваць эмацыянальную чуйнасць, творчае ўяўленне вучняў, іх увагу да слова і вобраза. 1. Арганізацыйны момант. 2. Праверка дамашняга задання. —Заслухоўванне разгорнутых паведамленняў пра першую і апошнюю сустрэчу Сяргея з Бурыкам, прагляд малюнкаў да іх. —Конкурс кадрапланаў твора Уладзіміра Караткевіча.

Бурык жыв у лесе довга . Ён спачатку шукав ягады и ев их.Для зимы ен набирая вес.Так яму зимаваць было легка.Але у лес прыйшли браканьеры .кали Яны убачыли Яго,захацели забиць.Бурык неяк уцек ад их у други лес.Мядзведзь зрабив себе бярлогу и там састарывся. Не нашел нужный ответ? Если ответ по предмету Литература отсутствует или он оказался неправильным, то попробуй воспользоваться поиском других ответов во всей базе сайта.

Эдзі Агняцвет. «Будзь верным, добрым сынам!». Лідзія Арабей. «Мама». Беларускія народныя казкі «Стралец і рыбак», «Каток — залаты лабок». Тамара Бунта. «Далонькі з пушынкамі». Алена Васілевіч. «Змайстравалі сані». Станіслаў Шушкевіч. «Казка-быль пра рэпку». Внеклассное чтение. Сентябрь. Самые интересные книги, прочитанные летом. Октябрь. Сказки Народов Мира. Сборники сказок

Название: Былі ў мяне мядзведзі. Автор: Уладзімір Сямёнавіч Караткевіч. …Але пра гэта пасля. Вернемся да нашых мядзведзяў. У тое лета я, ідучы з Маркам у лес, пачаў усё часцей і часцей барць з сабою Бурыка. Спачатку той баяўся лесу, ціснуўся да ног, але з часам пачаў прывыкаць. Нават мог знікнуць, але як толькі крыкнеш, з усіх ног валюхаў да цябе, смешна матляючы віслым задам. Марка спецыяльна, на вачах у яго, адкідаў і перакульваў камяні і калоды, браў чарвякоў, што спяшаліся ў зямлю, ды лічынак і харчыў імі Бурыка. Той аж чамкаў. З месяц нічога ў нас не атрымлівалася.

Чытаць апавяданне Уладзіміра Караткевіча "Былі ў мяне мядзведзі". Калі верш не бачны на экране смартфона, павярніце экран гарызантальна. Если стихотворение не отображается на экране смарфона, раверните экран горизонтально.  Уладзімір Караткевіч - Былі ў мяне мядзведзі. Увага! Поўны змест. Тады я яшчэ не ведаў анекдотаў пра нібыта фенаменальную дурасць жыхароў вёскі Маркавічы, беларускага Пашахоння, але першы ўрок аб мудрасці прыроды завучыў цвёрда і назаўсёды. Мядзведзіка занеслі ў хату, і там маці, узяўшы яго на рукі, пачала мачаць палец у цёплае малако і даваць яму злізваць. Язычок у таго быў шэры і толькі ледзь-ледзь у ружовае.

Ён спяваў пра “Кацюшу”. І пра “Корб блюмэн бляў”, Успамінамі ўзрушваў. Пра сяброў сваіх слаўных… Я – дачка ветэрана, І пакуль маё сэрца. Ад яго стыне ранаў, Будзе мір на планеце. Как Победы салют отгремел. У меня голова побелела, Переделал немало я дел. Предо мною встают фронтовые. В испытаньях суровых года, Дорогие друзья боевые, Что домой не придут никогда. Вспоминаются Брест и Варшава

Вершаў пра родную мову. Анатоль Грачанікаў. Мова. Мова. Родная мова У марах, у песнях, у снах. Мае ў ёй кожнае слова Свой колер, і смак, і пах. Зліваюцца гукі ў словы I ў рэчышча роднай мовы, Як рэкі ў мора, цякуць, I думкі мае плывуць На хвалях і дзён, і начэй Да сэрцаў людскіх і вачэй. Пачую гаворку, ці песню, ці верш –. Здаецца са мной размаўляеш ласкава, І сцежкаю поруч са мною ідзеш. У маках чырвоных гарыць прыгуменне. О матчына мова! Маленства вясна! Ніколі ніхто мне цябе не заменіць . Быць у пустэльні не жадаю я. І не хачу я мець сяброў бязмоўных, Бо на зямлі ў нас столькі моў чароўных, Малення поўных. І здзіўлення поўных, Усіх пявучых. І ўсіх − галоўных.

Але ж і адступаць як, Калі ўсе ў родным краі Пра гэта падарожжа На кожнай сьцежцы знаюць. Ды і карціць самому Пабачыць дзівы сьвету. Памалу абышоў ён Касьмічную ракету, Якую да палёту, Знаць, людзі рыхтавалі I правяралі ўважна Ўсе часткі і дэталі. Ёй нават здавалася, што альбом і алоўкі проста клічуць яе! Дзяўчынка паклала лялькі ў кораб з цацкамі і села за любімую справу, але што намаляваць не прыдумала. Кветак у яе было намалявана ўсялякіх, матылькоў разнастайных, птушак і звяроў якіх хочаш… Уздыхнула Улада, сумна ёй стала. Першы раз не магла прыдумаць, што намаляваць!

Эх, кiньце крыўдамi кармiцца, — Кожны народ сам сабе пан; I беларус можа змясцiцца Ў сям′i нялiчанай славян! Напасцю, лаянкай напраснай Грудзей не варта мазалiць! Не пагасiць вам праўды яснай: Жыў беларус i будзе жыць! Не столькi “хамскiя” натуры На карках вынеслi сваiх! I свiст даношчыкаў пануры, Паверце, не запудзiць iх! К свабодзе, роўнасцi i знанню Мы працярэбiм сабе след! I будзе ўнукаў панаванне Там, дзе сягоння плача дзед!

Зварот пары, зніканне лета. То — водгулле душы паэта, То — смутны вобраз развітання, То — струн дрыгучых заміранне, Натхненнай песні жаль сардэчны, Жыцця і смерці — сымбаль вечны! І люб і смуцен час прыгоды, Калі душа ўсяе прыроды З тваёю злучыцца душою Ў адным суладдзі і настроі! І ты маўчыш, маўчаць і далі, Як бы ў адной агульнай хвалі, Ў адной асветленай часіне Жыццё злучыла свае плыні І бег свой вечны прыпыніла, І неба твар свой адчыніла. На залаты парог паўдзення Скрозь бела-руннае адзенне У багне неба ясна-сіняй Ступае сонца, як багіня, І стрэлы-косы раскідае, Як чараўніца маладая.

Серия сообщений "Духоўныя вершы": Часть 1 - Адагрэцца Часть 2 - Нам бы і ў Новым не загубіць чалавечнасць… Часть 3 - Раджаецца прадцечай Новы Год Часть 4 - Нараджэнне Хрыстова Часть 5 - Вадохрышча Часть 6 - Размоле маленне Часть 7 - Прошча Часть 8 - Вядзецца з даўніх так часоў Часть 9 - Убогія духам Часть 10 - Расчараванне Часть 11 - За кратамі Часть 12 - За што?! Часть 13 - Февраль 1917-го – Re Часть 14 - Апазіцыйнае крэда Часть 15 - Апошняй кропкай… Часть 16 - Жыццё – Чалавеку Часть 17 - У вырай да Рая Часть 18 - Хрыстос уваскрос! . З якой ты ні кіруй пазіцыі, без Бога ў сэрцы пустата. Каб быць да цемры ў апазіцыі, я выбраў воінства Хрыста. Якога б колеру палотнамі, ні ўскалыхнуў народ абшар